خرچنگهای آب شیرین موجودات بسیار جذاب و باهوشی هستند و زیستگاه اصلی آنان آب شیرین است و بیشتر اوقات در آب و در پناهگاه خود به سر میبرند. این آبزی با شاه میگو یا cary fish متفاوت است و در انگلیسی برای اینکه با این حیوان اشتباهی گرفته نشود به آن True Crab گفته میشود. نمیتوان از این خرچنگها موجودی دوزیست نام برد زیرا وقته به بیرون از آب می آیند, در واقع نفس خود را نگه میدارند و بیش از ۱ یا ۲ روز دوام نمی آورند.

اعضای بدن: این حیوان دارای ۸ پا برای حرکت و دو انبر قوی برای شکار یا نگه داشتن غذاست و یک تن از جنس سخت و دو چشم و دهانی ترسناک!جنسیت: خرچنگها نر و ماده دارند و تفاوتهایی بین ایندو وجود دارد; به همین علت یک خرچنگ نر را میتوان از یک خرچنگ ماده تا حدودی تشخیص داد. سه تفاوت اصلی بین خرچنگهای نر و ماده وجود دارد:
۱) اندازه ی انبرهای خرچنگهای نر از خرچنگهای ماده بزرگتر است.
۲) نقشهای زیر بدن آنها با یکدیگر فرق می کند.
۳) در خرچنگهای نر یک انبر از انبر دیگری کمی بزرگتر است ولی در خرچنگهای ماده اینطور نیست.

اقسام خرچنگ ها: گونه های مختلفی از خرچنگها در جهان هستی موجود می باشند و چند گونه از معروفترین آنها عبارتند از: fliddler crab, hermit crab, red claw crab, blue crab, ghost crab و غیره که میتوانید این نامها را در اینترنت سرچ کرده و ببینید.
تغذیه: خرچنگها همه چیز خوار (Omnivore) هستند و شکارچیان ماهری نیز هستند. غذای مورد علاقه ی آنها میگو است. جدا از اینها کلا غذاخوران خوبی هستند.

نگهداری: خرچنگها موجودات فوق العاده جالبی هستند و نگهداری آنها هم کار و سرگرمی خوبی است. برای نگهداری یک یا چند خرچنگ باید یک آکواریوم با سایز متناسب به اندازه ی خرچنگها داشته باشید و فکر کنید انگار میخواهید ماهی نگه دارید. وسایل همون وسایل و دما همون دما (28 درجه). باید سنگها و صخره هایی در آکواریوم خود به صورت پناهگاه مانند بچینید و سعی کنید به تعداد خرچنگها پناهگاه درست کنید چون آنوقت جنگ سختی سر پناهگاه بین آنها در خواهد گرفت. تازه جدا از اینها احساس بودن در محیط طبیعی خود را نیز می کنند. برای تغذیه ی آنها باید از غذاهایی استفاده کنید که حتما به کف آب بیاییند یا می توانید از خوراک ماهی زنده هم استفاده کنید; سعی کنید در تغذیه ی آنها به صورت متنوع عمل کنید تا رشد خوب و سلامتی داشته باشند. بهتر است آکواریوم خرچنگ یا خرچنگهای خود را در محیطی امن و ساکت و به دور از رفت و آمد قرار داده تا استرس به آنها وارد نشده و احساس امنیت بکنند.

پوست اندازی: خرچنگها همراه با بزرگ شدنشان پوست اندازی می کنند و بزرگتر می شوند و این عمل پوست اندازی را معمولا شبها و در پناهگاه خود انجام می دهند و تا چند روز بعد از پوست اندازی رنگ پریشانی داشته و غذا نمی خورند و اگر تغذیه ی آنها قبلا مفید نبوده باشد, ممکن است یه دلیل سستی اسکلت بدنشان بعد از پوست اندازی عضوی از بدنشان را از دست بدهند که 1 الی 2 ماه بعد معمولا دوباره رشد می کند. پس اگر صبح پا شدید و دیدید خرچنگی
به خرچنگهایتان اظافه شده تعجب نکنید بلکه بدانید که فقط پوست است.

چند نکته ی مهم:

۱- صخره های خود را طوری بچینید که امکان جابجایی یا افتادن آنها به هیچ وجه وجود نداشته باشد چون این ممکن است موجبات مرگ خرچنگ شما را پدید آورد!
۲- به هیچ عنوان یک خرچنگ خیلی کوچک را با یک خرچنگ خیلی بزرگ در یکجا قرار ندهید.
۳- بهتر است خرچنگها همراه ماهیان آکواریومی نگهداری نشوند.
۴- سعی کنید سقف آکواریوم خود را بپوشانید چون ممکن است به بالا آمده و بیفتند و گم بشوند!
۵- اگر امکانش وجود داشته باشد مکانی مثل ساحل و دریا که هم خشکی دارد و هم آب برای آنها درست کنید, بد نیست ولی نیازی به این کار وجود ندارد.
۶- غذاهای متفاوتی به آنها داده و حتما مطمئن شوید که غذا به کف رفته و آن را می خورند.
۷- به تمیز بودن آب همیشه توجه کنید.
منبع : atlasaquatic.blogfa.com

ویرایش شد بوسیله کاربر چهارشنبه, 22 شهریور 1396 03:26:32 ب.ظ(ساعت هماهنگ جهانی)  | دلیل ویرایش: مشخص نشده است